Bitwa na Polach Katalaunijskich
(451 n.e.)
Bitwa na Polach Katalaunijskich (451 n.e.) miała miejsce między Cesarstwem Zachodniorzymskim a Hunami. Zakończyła się zwycięstwem Rzymu.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Bitwy starożytnego Rzymu
Starożytny Rzym, państwo prowadzące intensywną ekspansję, toczyło wiele wojen. Doskonale wyćwiczone i uzbrojone wojska rzymskie, dowodzone przez genialnych strategów potrafiły rozprawić się z nawet dwukrotnie silniejszymi wojskami przeciwnika. Zdarzały się jednak oczywiście i porażki, jak Kanny czy Las Teutoburski.
Swój mocarstwowy status wojska rzymskie potwierdziły już na początku II wieku p.n.e. masakrując w 197 roku p.n.e. pod Kynoskefalaj w Tesalii armię macedońską. Siedem lat później pod Magnezją w Azji Mniejszej rzymskie legiony pokonały wojska Seleucydów, pierwszej potęgi świata helleńskiego, udowadniając, że są najlepszą armią w regionie. Kres potęgi legionów zaczął się objawiać w III wieku n.e. Ostatecznie „germanizacja” armii rzymskiej i utrata wartości bojowej doprowadziły do upadku państwa i wojska rzymskiego.
Bitwa pod Adrianopolem
(9 sierpnia 378 n.e.)
Bitwa pod Adrianopolem (378 n.e.) było to stracie wodza wizygockiego Fritigerna i cesarza wschodniorzymskiego Walensa, który zginął w czasie bitwy.
Bitwa pod Argentoratum
(357 n.e.)
Bitwa pod Argentoratum (357 n.e.) była starciem wojsk rzymskich pod wodzą cesarza Juliana Apostaty z Galami, napadającymi tereny Cesarstwa.
Bitwa pod Immae
(272 n.e.)
Bitwa pod Immae (272 n.e.) była starciem wojsk rzymskich z armią Zenobii, królowej Palmyry. Zwyciężyła strona rzymska.
Bitwa w Lesie Teutoburskim
(zapewne 9-11 września 9 n.e.)
Bitwa w Lesie Teutoburskim (9 n.e.) była ogromną klęską wojsk rzymskich w Germanii. W walkach poległy wszystkie 3 rzymskie legiony i wszelkie inne oddziały.
Bitwa pod Akcjum
(2 września 31 p.n.e.)
Bitwa pod Akcjum (31 p.n.e.) była decydującym starciem w wojnie domowej między Oktawianem a Antoniuszem i wspierającą go egipską królową Kleopatrą. Bitwa rozegrała się u ujścia Zatoki Ambrakijskiej.
Bitwa pod Filippi
(3 i 23 października 42 p.n.e.)
Bitwa pod Filippi były to tak naprawdę dwa starcia w roku 42 p.n.e., we wschodniej Macedonii, w których to zwyciężyły połączone siły Marka Antoniusza i Gajusza Oktawiana, przeciwko Kasjuszowi Longinusowi oraz Markowi Brutusowi. Bitwa zakończyła życie morderców Cezara i chwilowo ustabilizowała sytuację w ogarniętym wojną domową państwie.
Bitwa pod Zelą
(47 p.n.e.)
Bitwa pod Zelą (47 p.n.e.) odbyła się w trakcie zmagań Rzymian z królem Pontu Farnakesem II. Ostatecznie Cezar odniósł istotne zwycięstwo, a cała kampania trwała 5 dni.
Bitwa pod Farsalos
(9 sierpnia 48 p.n.e.)
Bitwa pod Farsalos (48 p.n.e.) miała miejsce między wojskami Cezara i Pompejusza. Bitwa zadecydowała o zwycięstwie Cezara w wojnie domowej.
Bitwa pod Alezją
(wrzesień 52 p.n.e.)
Bitwa pod Alezją (52 p.n.e.) była kolejnym dowodem na to, że Juliusz Cezar był wybitnym wodzem. Pod Alezją musiał zmierzyć się z jednoczesnymi atakami oblężonych oddziałów Wercyngetoryksa oraz armii Galów idącym im na odsiecz. Działania legionów pod Alezją stanowią największą w starożytności operację oblężniczą
