Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Cesarz Domicjan, mimo początkowo spokojnych rządów, z czasem stał się bardzo podejrzliwy. Niemal zawsze towarzyszyła mu straż. Ściany swojego pałacu pokrywał błyszczącym kamieniem (tzw. fengit), aby za sprawą połysku widzieć to co dzieje się za jego plecami.
Cesarz Heliogabal robił swoim przyjaciołom wyjątkowe żarty. Pijanych zamykał w jednym pomieszczeniu z lwami, lampartami lub niedźwiedziami, którym wcześniej usuwał kły i pazury (tzw. exarmati).
Żona cesarza Oktawiana Augusta – Liwia – dbała niezwykle o swoje ciało, troszcząc się zarówno o jego piękno, jak i o zdrowie. Miała podobno dużą liczbę fryzjerek, masażystek, krawcowych, jubilerów wśród swojej służby.
Marek Licyniusz Krassus (114-53 p.n.e.) został zabity tuż po bitwie pod Carrhae (53 rok p.n.e.) przez Partów, którzy, wedle rzymskich przekazów, wlali do jego gardła płynne złoto. Kpiąc z bogacza pytano go, jak mu ono smakuje. Głowę Krassusa następnie ścięto i przesłano Wielkiemu Królowi Partów – Orodesowi II – do Seleucji nad Tygrysem.
Gdy Oktawian August wracał do Rzymu po zwycięstwie nad Antoniuszem pod Akcjum (31 p.n.e.), wśród składających mu życzenia znalazł się człowiek z krukiem. Ptak pozdrowił Oktawiana słowami: „Witaj Cezarze, zwycięski wodzu”. August kupił ptaka za dwadzieścia tysięcy sesterców. Wówczas znajomy tego człowieka, powodowany zawiścią doniósł, że posiada on jeszcze drugiego ptaka.
Galba (3 p.n.e. – 69 n.e.) zasłynął jako jeden z „czterech cesarzy roku 69 n.e.”, który objął władzę w Rzymie po śmierci Nerona. Przez pierwszą połowę rządów Nerona żył na emeryturze do roku 61 n.e. Później władca Rzymu zlecił mu kierowanie prowincją Hispania Tarraconensis, gdzie „sprawował rządy prowincji w sposób zmienny i kapryśny”, jak przekazał nam Swetoniusz. Co jednak warte podkreślenia był nad wyraz surowy w swoich rządach.
Pewnego dnia u Oktawiana Augusta stawił się niejaki obywatel Furniusz, który chciał prosić o przebaczenie imperatora względem swojego ojca, który w czasie wojny domowej był zwolennikiem Marka Antoniusza. Oktawian wyraził zgodę i oszczędził mężczyznę.
Dwaj ministrowie cesarza Klaudiusza (panował 41-54 n.e.), jego wyzwoleńcy Pallas i Narcyz, dorobili się na swych urzędach ogromnych majątków. Klaudiusz znany był ze swojego zaufania do swoich wyzwoleńców, którzy często decydowali o polityce kraju i intrygach pałacowych.
Pewnego dnia do Rzymu miał przybyć człowiek bardzo podobny do Oktawiana Augusta. Ten kazał go przyprowadzić i zapytał: „Czy twoja matka była kiedy w Rzymie?”. Na to odpowiedzieć miał młodzieniec.
Pewnego razu do Rzymu przybył poseł z Laodycei. Miał prosić samego Juliusza Cezara o wolność dla swej ojczyzny. Wcześniej jednak spotkał się z Cyceronem. Ten miał do niego powiedzieć:
