Ciekawostki starożytnego Rzymu (Nieznane fakty)

Panuje powszechne przekonanie, że rzymscy legioniści byli niskiego wzrostu i swoje słabe warunki fizyczne rekompensowali np. w starciach z Galami czy Germanami świetną dyscypliną, organizacją oraz wyposażeniem. Jak było naprawdę?

Rzymianie nie byli raczej rasistami i nie oceniali po kolorze skóry, a raczej po pochodzeniu. Seneka Młodszy twierdził, że osoby o czarnej karnacji nie dziwiły w Rzymie.

W roku 390 n.e. cesarz Teodozjusz I wydał za namową Kościoła, ustawę w ramach którego każdy czyn homoseksualny ma być karany: „jawnie, publicznie, dla przykładu! Aby zrozumieli wszyscy […] że ten kto stracił płeć swoją, a usiłuje przybrać odmienną, naraża się tym samym na karę ostateczną”.

„Krzykacz miejski”, czyli osoba ogłaszająca ustnie różne informacje (w tym ogłoszenia publiczne), występowała nie tylko w średniowieczu. W antycznym Rzymie taką osobę określano jako praeco (liczba mnoga praecones).

Obecnie panuje wielki podziw dla antycznych Greków czy Rzymian. Podziwia się ich kulturę czy poziom cywilizacyjny; także medycynę. Jednak nie da się ukryć, że w przypadku tej ostatniej dziedziny starożytni nie mieli zawsze do końca racji, zwłaszcza jeśli chodzi o funkcjonowanie naszego ciała.

Pocałunek odgrywa istotną rolę w wielu kulturach po dziś dzień. Nie inaczej było w starożytności. Antyczni Rzymianie stosowali go jako oznakę przyjaźni, szacunku czy nawet pozdrowienia (salutatio) klienta patronowi.

Po zamordowaniu Juliusza Cezara dnia 15 marca 44 roku p.n.e., konspiratorzy planowali pierwotnie wyrzucić ciało byłego dyktatora do Tybru. Ostatecznie jednak, z nieznanych powodów, pozostawili pokrwawione ciało w teatrze Pompejusza. Dzięki temu lekarz Antystiusz mógł przeprowadzić sekcję zwłok.

Rzymianie, jako naród słynący ze swojej bogobojności już w czasach starożytnych, starali się możliwie jak najczęściej kierować państwem zgodnie z wolą bogów odczytywaną poprzez znaki wróżebne. Naród Kwirytów wielce szanował ptaki, gdyż to właśnie z ich lotu za pomocą auspicjów przepowiadano przyszłość i boskie zamiary.

Według niektórych źródeł Cezar widząc wśród spiskowców Brutusa miał wykrzyknąć „I ty dziecię?”. Czy tak było naprawdę, nie mamy pewności. Jednak nawet jeśli w istocie tak było to nie mamy pewności do którego Brutusa – z dwóch uczestniczących w spisku – miałyby być skierowane te słowa.

Podczas wojny domowej w 49 roku p.n.e. Cezar oblegał Korfinium. Jego obroną dowodził Lucjusz Domicjusz Ahenobarbus, konsul na rok 54 p.n.e. Mimo próśb Domicjusza Pompejusz nie wysłał mu posiłków co było jedną z przyczyn upadku miasta.