Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Grób Aleksandra Wielkiego już w starożytności był obiektem kultu i celem wypraw. Po dziś dzień nie do końca jest jasne, gdzie się znajdował. Podobno w roku 48 p.n.e. Juliusz Cezar odwiedził grobowiec, w którym złożone było ciało wielkiego wodza macedońskiego. W jego ślady poszedł, po śmierci Kleopatry, jego adoptowany syn – Gajusz Oktawian. Kronikarze wspominają, że na grobie zdobywcy złożył bukiet kwiatów, a nad jego głową kazał umieścić złoty diadem.
Antyczni Rzymianie przepowiadali koniec świata dwa razy. Oba proroctwa wiązały się z głoszonym mitem, w którym Romulusowi objawiło się 12 orłów.
W antycznym Rzymie homoseksualizm był tolerowany, ale gdy w Grecji miał on pewien ekskluzywny charakter i był dozwolony tylko pomiędzy ludźmi wolnymi, to tutaj na odwrót – nie wypadało folgować sobie z obywatelem rzymskim.
Daqin (dosłownie „Wielkie Qin”) była to historyczna nazwa Cesarstwa Rzymskiego w Chinach. Nazwa ta pochodzi od dynastii chińskiej, założonej przez Qin Shihuangdi, która rządziła państwem Qin. Władca ten był także pierwszym cesarzem zjednoczonych Chin w 221 roku p.n.e.
W regionie Lacjum do dziś jednym z typowych ciast świątecznych jest tzw. żółty chleb – pangiallo. Jego korzenie sięgają już epoki Cesarstwa Rzymskiego.
Sosna pinia (Pinus pinea) była na Półwyspie Apenińskim drzewem świętym od czasów wojen punickich (czyli grubo przed nadejściem naszej ery). Będąca częstym elementem krajobrazu była symbolem wieczności.
Mechanizm z Antykithiry to starożytny mechaniczny przyrząd, który zdaniem większości naukowców, został zaprojektowany do obliczania pozycji ciał niebieskich. Pierwotnie uważano, że był to swego rodzaju antyczny komputer. Jednak odkrycie licznych inskrypcji w grece i znaków zodiakalnych wskazuje, że było to urządzenie astrologiczne.
Antyczni Rzymianie wiedzieli, że jeśli społeczeństwo ma być ekonomicznie sprawne, to musi być dobrze odżywione. Dlatego funkcjonował system pomocy społecznej, gwarantujący rozdawnictwo lub sprzedaż, po zaniżonych cenach, zboża (tzw. frumentationes).
„Ostatni Rzymianin” jest to potoczny termin stosowany w publicystyce historycznej na określenie postaci, która uważana jest za ostatniego reprezentanta kultury antycznej i starorzymskich cnót w obliczu końca epoki i postępującej barbaryzacji. Określenie pochodzi z dzieła Cremutiusa Cordiusa, rzymskiego historyka, który będąc piewcą systemu republikańskiego nazwał „ostatnimi Rzymianami” (ultimus Romanorum) Marka Brutusa i Kasjusza – zabójców Juliusza Cezara.
W połowie I wieku p.n.e. republika rzymska przeżywała prawdziwy kryzys ustrojowy. Idealnym na to przykładem jest rok 59 p.n.e., kiedy to konsulat pełnili Marek Kalpurniusz Bibulus (zięć Katona Młodszego) oraz Gajusz Juliusz Cezar.
