Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Trzecia żona cesarza Klaudiusza, Waleria Messalina, była nimfomanką. Według przekazów rzymskich historyków, pewnego razu zdecydowała się na zawody z zawodową prostytutką. Kobiety rywalizować miały w kwestii, która będzie w stanie posiąść więcej kochanków jednej nocy. Ponoć wygrać miała Messalina, która uprawiała miłość z 150 mężczyznami.
Kolor purpurowy był zarezerwowany jedynie dla cesarza i senatorów, a wszelki obnoszenie się z tym kolorem oznaczało zdradę. Barwnik ten osiągano z jadu rozkolców (Murex).
Leworęczni Rzymianie uważani byli za pechowych i niegodnych zaufania. Warto dodać z kolei, że leworęczni gladiatorzy uważani byli za „specjalny element” widowiska.
W czasie pogrzebu bogatego Rzymianina niewolnicy musieli ze sobą walczyć. Postępowano tak, gdyż uważano że krew uspokaja bogów, a widowisko odpręża umartwioną rodzinę. Zwyczaj taki zapoczątkował ród Juniuszów, kiedy w 264 roku p.n.e. zmarł członek rodziny, Decymus Brutus. Zaaranżowano wówczas walkę trzech par wojowników.
Bogaci Rzymianie organizowali niezwykle dekadenckie i ekstrawaganckie uczty, które trwały godzinami. Nie mogąc już przełknąć kolejnych potraw, niewolnicy drażnili ich podniebienie piórem, by ci następnie mogli zwymiotować zawartość żołądka. W ten sposób mogli dalej uczestniczyć w zabawie.
Gladiatorzy cieszyli się ogromną popularnością, a w związku z tym i powodzeniem wśród kobiet. Dochodziło nawet do takich sytuacji, że pot rzymskich gladiatorów był mieszany z brudem i oliwą z oliwek zdrapywaną ze skóry za pomocą specjalnego narzędzia strigil, a następnie sprzedawany w fiolkach, jako afrodyzjak.
Budowa Koloseum sfinansowana została z łupów zdobytych w czasie tłumienia powstania żydowskiego (66-73 n.e.) prowadzonej przez cesarza Wespazjana i jego syna, Tytusa. Koloseum to druga po piramidzie w Gizie największa budowla starożytności.
Samobójstwo w oczach antycznych Rzymian rozpatrywane było jako prawo, które nie ciągnęło za sobą żadnych konsekwencji prawnych. Jeżeli rzymski obywatel chciał popełnić samobójstwo mógł to zrobić, poza kilkoma wyjątkami.
Antyczni Rzymianie i Grecy nie stosowali strzemion, które po raz pierwszy pojawiły się w Chinach. Najstarszy wizerunek jeźdźca ze strzemionami pochodzi z 322 roku n.e.
