Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
W Rzymie za pechową liczbę uważano liczbę 17. Anagram zapisu tej liczby znakami rzymskimi – XVII, układa się w słowo VIXI, co po łacinie oznacza „żyłem”. Do dzisiaj na budynkach w Italii nie numeruje się 17. piętra czy pokoju.
Rzymscy lekarze zalecali uprawianie seksu w środku kobiecego cyklu menstruacyjnego, co gwarantować miało zerową szansę zajścia w ciążę. Jak obecnie wiemy jest to najbardziej „niebezpieczny okres” na takie czynności.
Normalnie za usługi seksualne pobierano wynagrodzenie w wysokości od 2 do 10 asów. Niekiedy wydawano specjalne monety (spintria), które według naukowców miały formę naszych dzisiejszych tokenów/żetonów. Dawały one wstęp i możliwość korzystania z usług. Więcej monet tego typu.
Naturalnie antyczni Rzymianie także posiadali własne wyrażenia na wszelkie czynności seksualne. Chociażby słowo cinaede określał osobę, która była penetrowana analnie.
Cesarz Neron za swoich rządów zasłynął przede wszystkim pierwszymi prześladowaniami chrześcijan. M.in. wykorzystywał płonące ciała chrześcijan, jako świece na swoich ucztach.
Rzymianin mógł uprawiać seks z innym mężczyzną pod warunkiem, że nie był partnerem pasywnym. Taki obywatel w żaden sposób nie tracił swojej męskości lub statusu społecznego. Najczęściej na osobę pasywną wybierano sobie niewolnika, męską prostytutkę lub osobę ze świata artystycznego, które to nie miały nic do stracenia.
Prostytutki w Rzymie cieszyły się słabym poważaniem społecznym, ze względu na fakt iż handlowały swoim ciałem w zamian za możliwość przeżycia. Podobnie niską opinię posiadali aktorzy, tancerze lub muzycy. Co ciekawe ludzie z średniej lub wysokiej klasy społecznej nie mieli prawa uprawiać prostytucji.
Dzień ślubu w rzymskim świecie był niezwykle starannie wybierany. Czyniono tak, aby uniknąć jakichkolwiek zwykłych omenów, mogących źle wpłynąć na przyszłe pożycie. Tak na przykład miesiąc czerwiec uważany był za pomyślny miesiąc do ożenku, kiedy maj był postrzegany jako bardzo pechowy.
Minimalny wiek jaki musiała posiadać kobieta lub mężczyzna w antycznym Rzymie, aby móc starać się o małżeństwo był odpowiednio 12 i 14 lat. Kobietę ubierano w długą tunikę i białą togę pozbawioną wszelkich ozdób; na głowie miała krótki, czerwony welon i wianek z uzbieranych przez siebie kwiatów.
W antycznym Rzymie urodzenie się z zakrzywionym nosem uważane było za oznakę przywództwa. Rzymianie postrzegali osobę z „orlim nosem” za piękną i godną. Określano je jako nosy akwilinowe; nazwa pochodzi od wyrazu aquilinus („orli”).
