Ciekawostki starożytnego Rzymu (Ustrój i polityka)

W 43 roku p.n.e. prywatne porozumienie trzech mężczyzn przypieczętowało los rzymskiej republiki. Jeszcze przed śmiercią Juliusza Cezara rzymska republika dogorywała – rozrywana ambicjami kolejnych wielkich wodzów i wywoływanymi przez nich wojnami domowymi. Ale po Idach Marcowych jej agonia gwałtownie przyspieszyła. Lecz przecież formalnie wciąż trwała – dalej wybierano konsulów i innych urzędników, dalej obradował senat. Dalej zwoływano zgromadzenia ludowe…

W czasach Republiki konsulowie byli najwyższymi urzędnikami państwa wybieranymi przez zgromadzenie ludowe zwane komicjami centurialnymi (comitia centuriata). Wybory konsulów stanowiły najważniejszy dzień w rzymskim kalendarzu politycznym. Gdy później nastało cesarstwo, urząd konsula stał się tytułem honorowym, a komicje centurialne obumarły. Jak do tego doszło?

Urząd trybuna ludowego w starożytnym Rzymie uformował się w początkowym okresie republiki, prawdopodobnie w początkach V w p.n.e. W 494 p.n.e. wobec buntu plebejuszy arystokracja zdecydowała się na pewne ustępstwa. Kompromis z roku 494 p.n.e. zaowocował powstaniem urzędu trybuna ludowego.

Wiele mówi się o wojnach punickich, które rozegrały się pomiędzy Republiką Rzymską a Kartaginą, zwaną również Kart Hadaszt bądź miastem Dydony. W latach 264-146 przed naszą erą odbyły się trzy konflikty pomiędzy tymi starożytnymi mocarstwami, które doprowadziły do tego, że Rzym pokonał i wchłonął rywala. Zanim to nastąpiło jednak, obie strony nie były sobie wrogie a nawet przeciwnie – pozostawały w dobrych kontaktach.

Królowa Teuta była regentką królestwa Ardiajów w latach 230-228 p.n.e. oraz władczynią części państwa ze stolicą w Rhizon w latach 228-217 p.n.e. Na dalmatyńskich wybrzeżach jej państwa znajdowali wygodne porty i oparcie piraci.