Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Życie w wojsku zawsze było ciężkie i wymagało od żołnierzy silnej woli, wytrwałości oraz siły fizycznej. Długie i wymagające marsze nierzadko się dłużyły, co żołnierze starali się urozmaicać na różne sposoby, w tym śpiewem. Czy podobnie czynili legioniści rzymscy?
Appian z Aleksandrii (ok. 95 – ok. 180 n.e.), grecki historyk, w swoim dziele „Historia rzymska” poświęcił spory fragment porównaniu Juliusza Cezara oraz Aleksandra Wielkiego. W świecie starożytnym wielu wodzów chciało dorównać osiągnięciom młodego macedońskiego króla. Nie inaczej było z Cezarem.
Bazylia znana była już w antycznej Grecji i Rzymie. Określano ją terminem ocimum (łacina) lub basilikos (po grecku „zioło warte króla”). Wspomina o niej m.in. Pliniusz Starszy, który wyróżnia jeden rodzaj tego zioła. Zauważa także, że bazylia może mieć białe, żółte lub purpurowe kwiaty.
Centenaria (w l.poj. centenarium) były to ufortyfikowane gospodarstwa rolne na terenach północnej Afryki – Trypolitania (północno-zachodnia część Libii; przy wybrzeżu). Do tej pory udało się natrafić na pozostałości po ponad 2000 takich obiektów, m.in. Gheriat esh-Shergia, Qasr Banat lub Suq al-Awty, które stanowiły tzw. Limes Tripolitanus.
Tunica molesta była to duża tunika, nasączona smołą, żywicą lub olejem, którą zakładali skazańcy w antycznym Rzymie. Ubrania następnie podpalano. Nieszczęśnik płonął żywcem w ramach egzekucji ad flammas.
Archimedes był genialnym greckim naukowcem, który kierował pracami inżynieryjnymi przy obronie Syrakuz w trakcie drugiej wojny punickiej, w 214-212 roku p.n.e. Rzymianie szturmujący potężne mury miasta musieli mierzyć się z nietypowymi wynalazkami Archimedesa, w tym z lustrami!
Armia rzymska od początków swojego istnienia stanowiona była przez obywateli rzymskich, którzy posiadali majątek/ziemię pozwalający uzbroić się na bitwę. Zmiana nastąpiła pod koniec II wieku p.n.e., kiedy to Gajusz Mariusz po raz pierwszy wyciągnął rękę do ludzi bez ziemi (proletarii), oferując im służbę wojskową i formę egzystencji.
Isca Augusta był to rzymski fort i ośrodek miejski, którego pozostałości znajdują się niedaleko lub w Caerleon, w południowej Walii. W tym miejscu obozował legion II Augusta, który brał udział w inwazji Klaudiusza w roku 43 n.e. Był to jeden z trzech stałych obozów rzymskich na terenie Brytanii, który zachował się do późnego Cesarstwa.
Rzymski szafirowy pierścień, który uważa się, że należał do cesarza Kaliguli. Widać na nim wygrawerowany wizerunek jego ostatniej żony Cezonii.
Mocowanie rzymskie – wykonane z miedzi – będące częścią naczynia lub trójnoga, w kształcie popiersia młodego Nerona. Obiekt datowany na na lata 49-60 n.e.
