Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Spolia opima („świetne łupy”) był to zwyczaj wojenny w republikańskim Rzymie. Zgodnie z nim osoba, która pokonała w bezpośrednim pojedynku wodza wrogiej armii, dostępowała zaszczytu złożenia ściągniętej z jego ciała zbroi oraz reszty rynsztunku w świątyni Jowisza Feretrejskiego na Kapitolu.
„Wyjątek potwierdza regułę!” (Exceptio probat regulam) – te właśnie słowa padły podczas obrony Korneliusza Balbo w starożytnym Rzymie. Korneliusz Balbo nie był Rzymianinem z urodzenia, lecz otrzymał obywatelstwo rzymskie. Tę decyzję zaskarżono, argumentując, że istnieją umowy zabraniające nadawania obywatelstwa członkom niektórych plemion.
Bulla Felix był legendarnym italskim bandytą działającym w latach 205-207 n.e. za panowania Septymiusza Sewera. Zebrać miał on pod swoim dowództwem bandę około 600 mężczyzn, wśród których byli zbiegli niewolnicy, wyzwoleńcy oraz byli żołnierze gwardii pretoriańskiej wygnani przez cesarza. Na ich czele rywalizował z rzymskimi legionistami i nie dawał się pochwycić. Historia o tym buntowniku pochodzi z przekazu Kasjusza Diona, greckiego historyka i rzymskiego senatora, i uważa się że stała się pierwowzorem dla późniejszych legend o „dobrych” bandytach jak np. Zorro, Szkarłatny kwiat czy Robin Hood.
Corocotta był iberyjskim rozbójnikiem z Kantabrii w Hiszpanii, który w I wieku p.n.e. według Kasjusza Diona, najeżdżał rzymskie terytoria siejąc duże spustoszenie. Szkody jakie wyrządzał były na tyle duże, że Oktawian August miał wyznaczyć za wzięcie go żywcem nagrodę – milion sesterców.
Baje (Baiae) było to modne, rzymskie uzdrowisko ze wspaniałymi willami, m.in. Cezara i Nerona, w pobliżu obecnego Neapolu. Większa część starożytnego miasta znalazła się jednak w wyniku aktywności wulkanicznej pod wodami Zatoki Neapolitańskiej. Region jest bardzo aktywny sejsmicznie.
Śmierć Cezara w 44 roku p.n.e. była ogromnym szokiem dla całego społeczeństwa rzymskiego. Dyktator jakby przeczuwając swój los zdecydował się spisać testament wcześniej, starając się zapewne w ten sposób zapobiec walkom o popleczników, majątek, władzę i dziedzictwo. Akt jego ostatniej woli złożony został w świątyni Westy, publicznie zaś odczytał go ostatni teść Cezara, Lucjusz Kalpurniusz.
W powszechnej opinii panuje przekonanie, że młody Gajusz Oktawian, przyszły cesarz Rzymu był tchórzliwy i słaby. Znamy jednak przekaz mówiący o tym, jak Oktawian wchodzi na teren obozu wojskowego, by porozmawiać ze zbuntowanymi żołnierzami. W obozie dostrzec można było ciało zamordowanego emisariusza, który także szukał dialogu. Pomimo tego jednak Oktawian nie zrezygnował z brawurowej decyzji.
Porcja Katonis, córka Katona Młodszego przeszła do historii jako druga żona mordercy Cezara, Marka Juniusza Brutusa. Mąż na tyle ufał swoje młodej żonie, że zdradził jej nawet plany zabójstwa dyktatora. Według niektórych historyków Porcja mogła być nawet aktywnie zaangażowana w spisek. Według Plutarcha Porcja przyłapać miała Brutusa przed zamachem na rozmyślaniu, co poczynić z Cezarem.
Homo novus, czyli dosłownie „człowiek nowy” była to lekceważąca nazwa używana przez nobilów w starożytnym Rzymie na określenie człowieka, który pierwszy w swoim rodzie obejmował urząd dający mu prawo do zasiadania w senacie. Urzędami tymi były magistratury cursus honorum. Ich piastunowie (konsul, pretor, edyl kurulny, kwestor) mieli prawo zasiadać na krześle kurulnym.
