Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Wynalezienie okrągłego teatru przypisuje się Kurionowi Młodszemu. Do czasów Cezara organizatorzy igrzysk korzystali z gościnności cyrków. Dopiero popierający Juliusza Cezara Kurion w 52 albo 53 roku p.n.e. postanowił zbudować i połączyć ze sobą dwa teatry, gdyż zapragnął połączenia munus – walk na śmierć – wraz z przedstawieniem teatralnym. W owym czasie teatr składał się z 2 drewnianych obrotowych scen.
Oktawian August wymagał od urzędników obejmujących stanowiska organizowanie widowisk. Były tak drogie, że doprowadzały urzędujących do ruiny, a często wymagały wsparcia finansowego samego Augusta. Nie można się oprzeć wrażeniu, że, czy to celowo, czy przypadkiem, był to pewien sposób na zapobieganie nadmiernemu bogaceniu się urzędników, co było bolączką w czasach republiki.
Kandydaci na urzędników często, by zyskać przychylność tłumów, przed wyborami organizowali z przepychem widowiska. W roku 63 p.n.e. senat wydał ustawę z inicjatywy konsula Marka Tulliusza Cycerona – lex Tullia, w której zakazywał kandydowaniu każdemu, kto w ciągu 2 poprzedzających wybory lat zorganizowałby igrzyska. Ponadto za taki czyn groziła kara 10 lat wygnania.
„Panem et circenses” – „chleba i igrzysk” – tego według popularnych przekazów miał żądać lud rzymski. Znajdujący się u władzy doskonale zdawali sobie sprawę z nastrojów ludu. Igrzyska były narzędziem politycznym i służyły nie tylko, jako pokaz siły. Przede wszystkim miały na celu zająć rzesze bezrobotnych Rzymian, a także zapewnić rozrywkę tym pracującym.
Według Swetoniusza, Oktawian August oceniając swoje rządy miał powiedzieć: „Zostawiam Rzym marmurowy, a otrzymałem ceglany”. Pytaniem jest jednak, czy rzeczywiście Rzym za jego rządów uległ przebudowie aż w takim stopniu? W tym celu profesor architektury i urbanistyki z Uniwersytetu Kalifornijskiego Diane Favro stworzyła model komputerowy Wiecznego Miasta czasów Augusta, gdzie poszczególne budynki oznaczyła kolorami, w zależności, z czego były wykonane. Jak jednak pokazało badanie, wcale Rzym nie uległ aż tak znaczącej zmianie, jak według Swetoniusza miał stwierdzić pierwszy cesarz Imperium.
Przez długi czas kobietom nie wolno było występować w przedstawieniach teatralnych, a role kobiece grali mężczyźni. Jedynym wyjątkiem były grupy mimów, wśród których można było spotkać kobiety. Jedną z najsłynniejszych mimek była niejaka Volumnia, wyzwolenica Publiusa Volumniusa Eutrapelusa, która przybrała imię Cytheris na cześć Afrodyty z Cytheris.
Czy starożytni szyfrowali wiadomości? Oczywiście – używali w tym celu tak zwanej laski lakońskiej (tzw. skytale).
Jak podaje Petroniusz, jedną z ulubionych zabaw Rzymian było naśladowanie głosów zwierząt, i ludzi pewnych zawodów, oddając ich ruchy, gestykulacje, czy sposób mowy. Ponoć bardzo dobrze nadawali się do tego balwierze, czyli golarze, tudzież fryzjerzy dzięki swej gadatliwości.
Cyceron o symbiozie gatunków:
Wiedza starożytnych musiała być olbrzymia. Jak blisko wielu odkryć byli starożytni, widzimy na podstawie wiedzy Cycerona, który powołuje się w tym wypadku na Arystotelesa. Cyceron i teoria względności:
