Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
„Bomby skorpionowe” były bronią używaną przez Arsakidów broniących się przed inwazją Rzymian w roku 198 n.e. Gliniane kotły wypełnione żywymi, jadowitymi skorpionami były wyrzucane zza murów broniącego się miasta Hatra i źle wpływały na morale legionów.
Aquila, rzymski orzeł legionowy znaleziony na polu niedaleko wsi Sălcuta w Mołdawii. Orzeł posiada wymiary: długość 168mm, wysokość 82mm, waga 340g. Nogi zwierzęcia nie zachowały się do naszych czasów, ale orzeł zapewne trzymał w szponach błyskawicę.
Kiedy podczas podboju Algierii w 1850 r. francuski generał Saint-Arnaud po długim, uciążliwym marszu przekraczał na czele swych wojsk góry Atlasu przez przełęcz Kanga, sądził, że jest pierwszym Europejczykiem, który zdobył się na ten wyczyn.
Złota bransoletka w kształcie węża, znaleziona w Pompejach. Wierzono, że noszenie takiej ozdoby zagwarantuje kobiecie płodność.
Jeżeli właściciel niewolnika został napadnięty i groziła mu śmierć, jego niewolnik zobligowany jest do udzielenia pomocy swojemu panu niezależenie czy ma broń czy też nie. Musi wykorzystać wszelkie sposoby do powstrzymania napastnika: walczyć gołymi rękoma, krzyczeć, oddzielać pana od agresora.
Obecnie większość turystów przybywających do Rzymu wrzuca monety do Fontanny di Trevi, mając nadzieję na ponowny powrót do miasta. W antycznym Rzymie zwyczaj ten także występował, jednak związany był z świętowaniem urodzin Oktawiana Augusta.
Rzymscy poborcy podatkowi byli podobno zwykle niesamowitymi „zdziercami”. Ojciec cesarza Wespazjana – Tytus Flawiusz Sabinus był jednak wyjątkiem. Był on poborcą podatku czterdziestej części (quadragesima, podatek portowy) w Azji. Jak podają źródła był on człowiekiem niezwykle prawym i sprawiedliwym w pełnieniu swojej roli.
Rzymska flota nie wykorzystywała niewolników do służby na morzu. Wioślarzami, marynarzami i piechotą morską byli zwykli auxiliares, którzy w zamian za dobrą, 26-letnią służbę wojskową mogli się spodziewać przyznania im obywatelstwa rzymskiego.
Kosmetyczka rzymskiej patrycjuszki. Makijaż w starożytnym Rzymie obejmował głównie twarz i szyję oraz ramiona. Te części ciała przyprószano białym pudrem lub proszkiem perłowym. Podobnie jak dzisiaj, rozświetlający i kryjący puder miał zakrywać przebarwienia, rozjaśniać skórę i nadawać jej jednolitości.
Pliniusz Starszy, autor encyklopedycznego dzieła „Historia naturalna”, opierał się często na różnych i często niesprawdzonych źródłach. Pisarz wspomina chociażby, że jeśli matka chciała by jej dziecko miało czarne oczy, to musiała w czasie ciąży zjeść ryjówkę.
