Zachowane rzymskie kolumny w Villa Romana del Casale
Zachowane rzymskie kolumny w Villa Romana del Casale – rzymskiej luksusowej willi na Sycylii. Kolumny zdobiły perystyl (wewnętrzny dziedziniec budowli).
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Zachowane rzymskie kolumny w Villa Romana del Casale – rzymskiej luksusowej willi na Sycylii. Kolumny zdobiły perystyl (wewnętrzny dziedziniec budowli).
Rzeźba rzymska ukazująca małżeństwo. Obiekt datowany na II wiek n.e.; artefakt znajduje się w willi Torlonia w Rzymie.
W antycznym Rzymie niepisaną zasadą było, aby w przypadku małżeństwa panna młoda wnosiła ze sobą do związku posag (dos). Dodatkowy kapitał wnoszony mężowi miał na celu ułatwienie utrzymania rodziny (onera matrimonii) oraz zabezpieczenia żony lub dzieci w przypadku rozpadu związku (divortium). Oczywiście im większy posag ojciec panny młodej mógł zaproponować, tym większa była szansa, że mąż przyjmie rękę kobiety.
W dziele Factorum et dictorum memorabilium libri novem Waleriusza Maksumusa możemy zapoznać się z postaciami i zachowaniami, które autor wyróżnił w kontekście przyzwoitości i godnego życia.
W świetle norm społecznych czy prawa rzymskiego, od najwcześniejszych lat istnienia, państwo rzymskie ograniczało dostęp do służby wojskowej. Prawo czy obowiązek służby w legionach mieli jedynie obywatele rzymscy (cives Romani), a cudzoziemcy (peregrini), niewolnicy (servi) czy przestępcy już nie.
Initium aestatis oznacza w łacinie dosłownie „początek lata” i nie miał on charakteru święta dla Rzymian – potwierdzeniem jest brak takowych informacji zarówno w Fasti Antiates Maiores, oficjalnym kalendarzu świąt publicznych, jak i w „Fasti” Owidiusza.
Rzymski strigil, wykonany z brązu. Obiekt datowany jest na I wiek n.e. i obecnie znajduje się w „The MET” w Nowym Jorku. Na obiekcie znajduje się inskrypcja: L.MUC.F, co oznacza że obiekt wykonał niejaki Lucjusz Mucius.
Rekonstrukcja wyglądu cesarza Didiusza Julianusa (rządził kilka miesięcy roku 193 n.e.), który władzę zdobył w nietypowy sposób, kupując ją.
Rzymska płaskorzeźba ukazująca rzymską rodzinę. Artefakt odkryto w starożytnym mieście Lauriacum, czyli obecne Enns (Austria). Datowane na okres rządów Septymiusza Sewera (193-211 n.e.). Obiekt znajduje się w Museum Lauriacum w Enns.