Ciekawostki starożytnego Rzymu (Antyczne historie)

Swetoniusz podaje, że cesarz Kaligula był mocno niezrównoważony psychicznie. Podobno władca bardzo zamartwiał się z tego powodu, że za jego rządów nie miała miejsca żadna wielka tragedia, która przeszłaby do historii.

W czasie bitwy nad jeziorem Trazymeńskim miało miejsce silne trzęsienie ziemi. Jak wspomina Tytus Liwiusz, walczący w tym czasie Rzymianie i Kartagińczycy byli na tyle pochłonięci walką, że nawet nie poczuli drżenia ziemi.

Kaligula zasłynął – według przekazów antycznych – ze swojego niestabilnego zachowania. Między innymi kiedy w czasie igrzysk tłum kibicował innemu zespołowi, niż cesarz Kaligula, ten miał powiedzieć: „Oby lud rzymski jeden miał tylko kark”.

Kiedy Neron był chłopcem jego ulubionym tematem do rozmów były wyścigi rydwanów w Cyrku; choć czynił to wbrew zakazowi nauczyciela. Pewnego razu, Neron żalił się innemu uczniowi, że woźnica Zielonych był ciągnięty przez rydwan po ziemi.

Neron często brał udział w igrzyskach olimpijskich jako woźnica. W czasie jednych z nich nawet powoził zaprzężonym w dziesięć koni rydwanem. Nie miało dla niego znaczenia to, że wcześniej krytykował króla Mitrydatesa za dokładnie takie samo, jak to ujął, popisywanie się. W czasie wyścigu Neron spadł z rydwanu i służba musiała mu pomóc dostać się z powrotem na zaprzęg.

Dioklecjan, który wprowadził zasadę rządów tetrarchii rządził w latach 284-305 n.e. Władał do czasu, aż był na tyle pewny swojej siły, aby abdykować; kazał uczynić podobnie swojemu kompanowi augustowi Maksymianowi. Dioklecjan rozpoczął żywot zwykłego obywatela. Przez siedem lat mieszkał w swoim wspaniałym pałacu w Splicie (Chorwacja).

Neron, jako prawdziwy miłośnik muzyki i śpiewak, nie chcąc stracić swojego wspaniałego głosu nie rezygnował z żadnych ćwiczeń, które wykonywali zawodowi pieśniarze. Ćwiczenia stosowane przez niego to: leżenie na plecach z położonymi na klatce piersiowej płaskimi kawałkami ołowiu, stosowanie lewatywy, zażywanie leków przeciwwymiotnych, stosowanie diety wykluczającej jabłka i inne owoce, które podobno źle wpływają na barwę głosu.

Cesarz Tyberiusz bardzo podziwiał posąg dłuta Lizypa ukazujący Apoksjomenosa, atletę czyszczącego swoje ciało za pomocą drewnianej skrobaczki (stryngilos). Oryginał nie zachował się do naszych czasów. Rzeźba znana jest z marmurowej kopii znajdującej się w Muzeum Pio-Clementino w Watykanie.

Tytus Liwiusz podaje, iż w czasie wojny z Latynami, Wolskami i Kampaniami w 340 roku p.n.e. niejaki Tytus Manliusz Torkwatus, syn konsula Aulusa Manliusza Torkwatusa złamał rozkaz ojca. Rzym walczył w tym czasie z ludami, które stosowały tą samą broń, miały te same zwyczaje i język oraz taktykę.

Marek Salwiusz Othon przeszedł do historii jako władca, który wolał oddać swoje życie, niżeli rywalizować o tron, kiedy wiązałoby się to z bratobójczą wojną Rzymian. W sytuacji, kiedy jego wojska poniosły ciężkie straty, ale nie zostały rozbite przez Witeliusza, Oton zdecydował się na przebicie swoje serca sztyletem, który ukrył pod poduszką w swoim namiocie. Othon w ten sposób chciał uchronić kraj przed dalszym rozlewem bratobójczej krwi. Zrobił to mimo, że jego żołnierze wykazywali ochotę do dalszej walki.