Ciekawostki starożytnego Rzymu

Cenzor Lucjusz Aureliusz Kotta nie stronił od wina. W czasie jego urzędowania w 64 roku p.n.e. Cyceron ubiegał się o konsulat. Słynny rzymski mówca pewnego razu, mając pragnienie napił się wody. Ponieważ dookoła stali jego przyjaciele, pozwolił sobie na żart:

Rzymski obywatel Cecyna Petus był zamieszany w spisek (42 rok n.e.) przeciwko cesarzowi Klaudiuszowi. Skazany na śmierć przez cesarza, miał sam odebrać sobie życie. Wahał się jednak i nie mógł odważyć się, by zadać sobie śmiertelny cios. 

Jak się okazuje Cyceron – wielki mówca i prawnik rzymski z I wieku p.n.e. – był osobą pozwalającą sobie na żarty, do tego nawet z najbliższej rodziny.

Dnia 10 stycznia 49 roku p.n.e. Gajusz Juliusz Cezar przekroczył rzekę Rubikon w północnej Italii i tym samym rozpoczął wojnę domową przeciwko Pompejuszowi i Senatowi. W czasach Republiki Rzymskiej Rubikon był rzeką graniczną między Galią Przedalpejską a Italią i w związku z rosnącą siłą polityczną Juliusza Cezara Senat wyznaczył na rzece granicę, której ten nie mógł przekroczyć ze swoimi legionami. Miało to stanowić zabezpieczenie przed ewentualnym zamachem stanu.

Ucztę rzymską (cena) poprzedzał wybór swoistego króla uczty (rex bibendi), o ile nie był nim sam gospodarz, lub osoba znana i uznana przez współbiesiadników. Wyboru dokonywano rzutem kości do gry: najlepszy rzut – zwany Venus – wyznaczal mistrza ceremonii spośród innych, próbujących szczęścia gości.

Pomerium lub pomoerium (dosłownie „za górami”) była to linia o charakterze sakralnym wyznaczająca granice miasta Rzym. W ujęciu prawniczym Rzym jako instytucja funckjonował jedynie wewnątrz tych granic, poza którym znajdowały się po prostu ziemie (ager) należące do Rzymu. 

Gemma był to kamień pół- lub szlachetny, o kształcie okrągłej lub owalnej płytki ozdobiony reliefem. Gemmy były popularne jako ozdoby lub pieczęcie w Cesarstwie Rzymskim. W Rzymie prawdopodobnie pierwszym, który nosił na ręku gemmę, był Scypion Afrykański.

Grób Aleksandra Wielkiego już w starożytności był obiektem kultu i celem wypraw. Po dziś dzień nie do końca jest jasne, gdzie się znajdował. Podobno w roku 48 p.n.e. Juliusz Cezar odwiedził grobowiec, w którym złożone było ciało wielkiego wodza macedońskiego. W jego ślady poszedł, po śmierci Kleopatry, jego adoptowany syn – Gajusz Oktawian. Kronikarze wspominają, że na grobie zdobywcy złożył bukiet kwiatów, a nad jego głową kazał umieścić złoty diadem.