Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Senat rzymski nie godził się na to, aby niewolnicy nosili ubiory, które mogły ich odróżniać od zwykłych obywateli. Odmienne stroje mogły uświadomić zniewolonym, jak są liczni i doprowadzić do otwartego buntu.
Jednym z ulubionych przysmaków antycznych Rzymian były ślimaki tuczone mlekiem. Warron czy Pliniusz Starszy wspominają, że bogaci Rzymianie delektowali się ślimakami z własnych gospodarstw.
W starożytnym Rzymie tak obawiano się buntów niewolników, iż wprowadzono prawo, według którego jeżeli niewolnik zabije swego pana, to karą śmierci zostanie ukarany nie tylko on, ale także wszyscy niewolnicy przebywający w domu zmarłego właściciela.
W roku 52 n.e. na Jeziorze Fucine na polecenie cesarza Klaudiusza odbyły się naumachie. Na sławny okrzyk skazańców mających wziąć udział w bitwie morskiej: Witaj Cezarze! Pozdrawiają cię idący na śmierć, Klaudiusz odpowiedział sarkastycznie: Albo i nie („Aut non”).
W starożytnym Rzymie adopcja (adoptio) polegała na przejęciu pod władzę ojcowską syna lub córki z innej rodziny. Adopcja przeprowadzana była w obecności pretora lub namiestnika. Nie była wymagana zgoda adoptowanego. Powodem przeprowadzania adopcji była najczęściej potrzeba utrzymania ciągłości rodu.
Dnia 3 marca roku 321 n.e. cesarz rzymski Konstantyn I Wielki wydał edykt, w którym ustanowił niedzielę (dies Solis, czyli „dzień słońca”) dniem wolnym od pracy w rzemiośle i handlu, natomiast nie zakazywał pracy w rolnictwie.
Geta i Karakalla byli synami cesarza Septymiusza Sewera. Obaj, zgodnie z wolą umierającego ojca, mieli podzielić się władzą w Imperium, bez wyraźnego podziału kompetencji i terytorium. Sam ten fakt utrudniał współpracę między nimi. Jednak głębszą przyczyną konfliktu, jaki miał wybuchnąć między braćmi była szczera nienawiść, jaką darzyli się od wczesnego dzieciństwa. Nie zażegnała ich nawet wymuszona nad grobem ojca zgoda, do jakiej nakłoniła współcesarzy matka, Julia Domna.
Sekstus Juliusz Frontinus, jeden z najwybitniejszych rzymskich senatorów i inżynierów I wieku n.e. miał powiedzieć: Wynalazki osiągnęły swój limit już dawno temu i nie widzę szansy na ich dalszy rozwój.
Za cesarza Tyberiusza wynaleziono „duraleks„, nietuczące się szkło. Elastyczne szkło (vitrum flexile) jest legendarnym, zapomnianym odkryciem, które przepadło w czasie panowania cesarza Tyberiusza (lata 14-37 n.e.).
