Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Antyczne pozłacane i posrebrzane lusterko z II-I wieku p.n.e. Obiekt został sprzedany za 116 500 dolarów. Na obiekcie znajduje się relief ukazujący Afrodytę, która zamierza ukarać Erosa sandałem, za stłuczenie naczynia leżącego na ziemi.
Jak przekazuje Pliniusz Starszy1, żyjący w połowie I wieku n.e., jedną z najchętniej spożywanych ryb wśród antycznych Rzymian była barwena. Jak sam zaznacza ryba wyróżnia się „podwójną brodą” (mullus barbatus) i nie nadaje się do hodowli, a najlepsze okazy znajdziemy w otwartych wodach.
Płaskorzeźba nagrobna ukazująca urzędnika Kwintusa Lolliusa Alkamenesa, który trzyma w ręku popiersie nieznanej osoby (może portret swój za młodu lub jego syna). Zmarły ukazany został w trakcie kontemplacji. Z prawej strony kobieta, zapewne żona, składa ofiarę. Obiekt datowany jest na I wiek n.e.; znajduje się w kolekcji Villa Albani w Rzymie.
Mozaika rzymska w Ostii ukazująca odmierzanie zboża. Zajęcie wykonywane było przez tzw. agrimensores, którzy specjalizowali się w odmierzaniu ilości materiału lub odległości.
Antyczny rysunek dziecka z Egiptu na fragmencie naczynia ceramicznego. Obiekt został znaleziony w Athribis (Egipt); datowany jest na I wiek p.n.e. – I n.e. W starożytności ostrakon służył jako tani materiał do pisania.
Za okazane w walce męstwo i dobre wykonywanie wszelkich obowiązków żołnierze rzymscy mogli otrzymać tzw. falerę (phalera; l.mn. phalerae), czyli swego rodzaju medal lub odznaczenie, które następnie nosili przywiązane skórzanymi paskami powyżej klatki piersiowej.
Pozostałości po rzymskim systemie ogrzewania podłogowego – hypocaustum – w rzymskiej willi Villa Romana del Casale na Sycylii. Podłoga opierała się na widocznych ceglanych słupkach (pilae) o wysokości około 80 cm, a w widocznej przestrzeni podtrzymywano ciepłe powietrze, które powstawało z grzania w piecu. System ten był kosztowny i wymagał stałej obsługi niewolników; z tego względu mogli sobie na to rozwiązanie pozwolić jedynie bogatsi z obywateli.
Fragment rzymskiej mozaiki ukazującej grupę gołębi pijących z naczynia. Obiekt zdobił willę Hadriana w Tivoli (mieście leżącym w odległości około 28 kilometrów od Rzymu) w latach 118 – 134 n.e.
Fragment zachowanego rzymskiego skórzanego namiotu z fortu Vercovicium, który współtworzył mur Hadriana. Stworzenie jednego namiotu dla 8-osobowego contubernium (najmniejszy oddział w legionie) mogło wymagać około 70 kozich skór.
