Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Calgacus był pierwszym Kaledończykiem (mieszkaniec obecnej Szkocji) wspomnianym w rzymskich źródłach. Tacyt opisuje go jako przywódcę Kaledonów, człowieka pełnego poczucia własnej godności i znakomitego mówcę. Wyróżniał się czerwonymi włosami oraz potężną posturą. Jego imię w języku celtyckim znaczyło „posiadający miecz”.
Syagriusz (430-486 lub 487 n.e.) był wodzem rzymskim i ostatnim namiestnikiem (dux) Galii – nazywany przez okoliczne plemiona barbarzyńskie „królem Rzymian1” (rex Romanorum). Był synem rzymskiego namiestnika Egidiusza.
W roku 133 p.n.e na tronie Królestwa Pergamonu (zachodnia część obecnej Turcji) zmarł Attalus III. W testamencie przekazał swoje państwo pod władanie rzymskie. Jako, że Rzymianie byli bardzo opieszali w zabezpieczeniu swoich praw, niejaki Astronikos wzniecił bunt przeciwko postanowieniu byłego króla.
Seneka Młodszy, filozof i pisarz rzymski z I wieku n.e., wspomina w swoich listach Calvisiusa Sabinusa – bogatego i szanowanego Rzymianina, który miał tak bardzo słabą pamięć, że nie potrafił zapamiętać nawet imion homeryckich bohaterów.
Krates z Mallos, grecki filozof stoicki i gramatyk władcy Pergamonu, znany jest jako twórca pierwszego globusa (ok. roku 150 p.n.e.) – modelu Ziemi w kształcie kuli. Jego globus różni się od współczesnych z prostego powodu – w jego czasach jeszcze nie wiedziano o wszystkich kontynentach tyle co dziś.
Tertulian był dobrze wykształconym rzymskim mówcą i prawnikiem, żyjącym w Afryce Północnej na przełomie II/III wieku n.e. W około 190 roku n.e. przyjął chrzest i stał się gorliwym zwolennikiem i obrońcą chrześcijaństwa. Założył własną sektę tertulianistów, która głosiła rygoryzm moralny i zakazywała ucieczki przed prześladowaniami; nakazywała posty, których nie praktykowali pozostali chrześcijanie.
Jugurta, wnuk Masynissy (sojusznik Rzymu z II wojny punickiej) był królem Numidii od 118 roku p.n.e. Jego ambicja pozwoliła mu pokonać dwóch rywali o tron państwa, podzielonego przez Micipsę. Dążąc do zjednoczenia państwa Jugurta popadł jednak w zatarg z Rzymem, co doprowadziło do tzw. wojny jugurtyńskiej, która toczyła się w latach 111-105 p.n.e.
Spartakus, przywódca największego buntu niewolników w historii Rzymu, był najprawdopodobniej z pochodzenia Trakiem, o czym może świadczyć np. jego styl walki na arenach. Wcielony został do armii rzymskiej, jako żołnierz oddziałów pomocniczych.
W 217 roku p.n.e., po serii porażek legionów w II wojnie punickiej, Fabiuszowi Maksimusowi powierzono godność dyktatora rzymskiego. Postanowił on unikać otwartego starcia z armią Hannibala, prowadząc z Kartagińczykami wojnę na wyczerpanie..
Aemilia Tertia, żona Publiusza Korneliusza Scypiona Afrykańskiego i matka Kornelii – która z kolei była matką braci Grakchów (wielkich reformatorów) – była kobietą niezwykle tolerancyjną i umiarkowaną w zachowaniu, a przede wszystkim zachowywała się wzorowo w ujęciu rzymskim.
