Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Elian Klaudiusz, rzymski pisarz i nauczyciel retoryki, który działał w czasach Septymiusza Sewera, zapisał że w Indiach jeśli małpa dostrzegła, że ktoś zakłada buta to ta papuguje zachowanie i robi dokładnie to samo. Myśliwi chcąc złapać zwierzę imali się podstępu.
Neron w czasie pogrzebu swojej drugiej żony Poppei Sabiny kazał spalić całą roczną produkcję arabskiego kadzidła. Co ciekawe sam władca zadał śmierć brzemiennej cesarzowej, którą kopnął w brzuch.
Koty w antycznym Egipcie były święte. W połowie I wieku p.n.e. historyk grecki Diodor Sycylijski był świadkiem tego, jak egipski tłum zlinczował członka rzymskiej ambasady, który przez przypadek zabił kota. Ludzie nie reagowali nawet na prośbę samego faraona Ptolemeusza XII.
Dioklecjan, który wprowadził zasadę rządów tetrarchii rządził w latach 284-305 n.e. Władał do czasu, aż był na tyle pewny swojej siły, aby abdykować; kazał uczynić podobnie swojemu kompanowi augustowi Maksymianowi. Dioklecjan rozpoczął żywot zwykłego obywatela. Przez siedem lat mieszkał w swoim wspaniałym pałacu w Splicie (Chorwacja).
Neron, jako prawdziwy miłośnik muzyki i śpiewak, nie chcąc stracić swojego wspaniałego głosu nie rezygnował z żadnych ćwiczeń, które wykonywali zawodowi pieśniarze. Ćwiczenia stosowane przez niego to: leżenie na plecach z położonymi na klatce piersiowej płaskimi kawałkami ołowiu, stosowanie lewatywy, zażywanie leków przeciwwymiotnych, stosowanie diety wykluczającej jabłka i inne owoce, które podobno źle wpływają na barwę głosu.
Dnia 31 grudnia 192 roku n.e. cesarzowi Kommodusowi, po 12 latach brutalnych rządów, kochanka Marcja podała zatrute wino. Nieszczęśliwie jednak władca zwymiotował truciznę i konspiratorzy z prefektem Laetusem wynajęli zapaśnika Narcissusa, by ten dokończył dzieła. Rzymski wrestler udusił cesarza w łaźni. Po jego śmierci senat ogłosił wymazanie Kommodusa z historii (damnatio memoriae).
Cesarz Tyberiusz bardzo podziwiał posąg dłuta Lizypa ukazujący Apoksjomenosa, atletę czyszczącego swoje ciało za pomocą drewnianej skrobaczki (stryngilos). Oryginał nie zachował się do naszych czasów. Rzeźba znana jest z marmurowej kopii znajdującej się w Muzeum Pio-Clementino w Watykanie.
Ovile była to wydzielona przestrzeń na Polu Marsowym w Rzymie, gdzie oddawano głosy. Nazwa dosłownie znaczy „owcza zagroda”. Pierwotnie miejscem do głosowania była konstrukcja drewniana, która z czasem została zastąpiona przez większą i bardziej prestiżową, marmurową budowlę Saepta Julia.
Nocniki w antycznym Rzymie nie były przeznaczone jednakowo dla obu płci. Zarówno kobiety jak i mężczyźni posiadali własne wersje: płeć piękna wykorzystywała scaphium, kiedy gentlemani matella. Większe nocniki stawiane na ulicach były dla mężczyzn, których mocz był następnie zbierany i sprzedawany. Mocz wykorzystywali fullones, czyli współcześni folusznicy do czyszczenia tkanin.
7. edycja Międzynarodowego Festiwalu w rzeźbieniu w piasku (2009), mająca miejsce co roku w Portugalii. Jeden z uczestników zdecydował się na stworzenie rzeźby ukazującej rzymskich żołnierzy.
