Bohaterowie rzymskich igrzysk
Inskrypcje rzymskie pozwalają nam poznać wielu bohaterów rzymskich igrzysk. Jednym z nich był niejaki Marcus Aurelius Mollicius, urodzony w Rzymie woźnica, który żył ledwo 20 lat.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Inskrypcje rzymskie pozwalają nam poznać wielu bohaterów rzymskich igrzysk. Jednym z nich był niejaki Marcus Aurelius Mollicius, urodzony w Rzymie woźnica, który żył ledwo 20 lat.
Lukrecjusz – rzymski poeta i filozof z I wieku p.n.e. – w swoim dziele De rerum natura („O Naturze Rzeczy”) snuł najróżniejsze rozważania natury filozoficznej i naukowej. Uważał, że wczesna ludzkość wykorzystywała na polach bitew najróżniejsze dzikie zwierzęta, w tym lwy czy dziki.
Gazy bojowe kojarzą się przede wszystkim z I wojną światową i ich straszną skutecznością. To wówczas broń chemiczną zastosowano na masową skalę, jednak ten sposób walki nie był wcale nowością. Starożytni byli na tyle pomysłowi, że użyli broni chemicznej na polu bitwy już w III wieku n.e.
Marek Emiliusz Lepidus, konsul na rok 137 p.n.e., był tak otyły, że wszelki ruch i wysiłek z czasem stały się dla niego wielkim problemem. W związku z jego warunkami fizycznymi i nieporadnością na polu bitwy nadano mu przydomek Porcina („Świnka”).
Historyk rzymski z I wieku n.e., Pliniusz Starszy oraz Claudius Aelianus, pisarz z II wieku n.e. opisują, że jedną z najlepszych metod obrony przeciwko słoniom były świnie. Ich zapach powodował, że zwierzęta wpadały w panikę.
Cesarz Kommodus nigdy nie przepadał za stanem senatorskim, doprowadzając do skazania wielu senatorów. Podczas pewnych igrzysk próbował udowodnić swoje umiejętności strzeleckie.
Zakłada się, że pod koniec I wieku p.n.e., niemal 90% wolnej populacji Italii miało przodków pochodzenia niewolniczego.
Galowie byli wielkimi wrogami Rzymu z północy, jeszcze na wiele lat przed podbojem Galii przez Juliusza Cezara. W IV wieku p.n.e. zdobyli oni i złupili Rzym, co było dla Rzymian traumą i upokorzeniem. Tytus Liwiusz wspomina o innej tragedii Rzymu, która przepadła niemal bez echa.
Antyczni Rzymianie do liczenia lat przeszłych korzystali w głównej mierze z dwóch metod.
Zaawansowanie techniczne Rzymian w kwestii latryn i kanalizacji osiągnięte zostało ponownie w Europie dopiero w XIX wieku. Uważa się, że pierwsza kanalizacja w Rzymie powstała pomiędzy 800 a 735 rokiem p.n.e. Rzymski system kanałów ściekowych był niezwykle rozbudowany w starożytnym Rzymie.