Kleopatra VII gotowa na śmierć
Według Plutarcha, królowa Kleopatra VII po klęsce pod Akcjum w 31 roku p.n.e. przez kilka miesięcy zbierała silne trucizny, których skuteczność i stopień bólu sprawdzała na więźniach.
Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Ciekawostki starożytnego Rzymu
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
„W tym znaku zwyciężysz”
Według przekazu Euzebiusza z Cezarei przed bitwą przy moście Mulwijskim (dnia 28 października 312 roku n.e.) Konstantyn Wielki miał wizję, która pozwoliła mu odnieść zwycięstwo.
Antyczne środki wczesnoporonne
W starożytności za środki wczesnoporonne uważano sól, żywicę, miód oraz mysie odchody. Na dworze królowej Kleopatry VII używano także wyciągów z białej topoli, jagód jałowca i fenkułu. Co ciekawe współczesna medycyna potwierdziła silne właściwości antykoncepcyjne tych roślin.
Po śmierci kota rozpaczano
Kot w starożytnym Egipcie był niezwykle szanowanym zwierzęciem. Według historyka greckiego Herodota, Egipcjanie na znak żałoby po śmierci swojego kota rozpaczali i golili brwi.
Kres falangi greckiej i macedońskiej
Kres falandze greckiej i macedońskiej przyniosły starcia z rzymskimi legionami, walczącymi w bardziej elastycznym szyku manipularnym. Klęski armii hellenistycznych pod Kynoskefalej (197 p.n.e.), Magnezją (190 p.n.e.) i Pydną (168 p.n.e.) zakończyły wielowiekowe panowanie falangi na polach starożytnych bitew.
W Rzymie składano ofiary z istot ludzkich
W starożytnym Rzymie, wbrew powszechnemu przekonaniu, ofiary z istot ludzkich były składane. Mówimy tutaj zwłaszcza o okresie wojen z Kartaginą w III i II wieku p.n.e., kiedy liczne porażki tłumaczono nieprzychylnością bogów.
Duża ilość rekrutów w rzymskiej armii
Armia rzymska przez długi czas cieszyła się dużą ilością rekrutów. Wynikało to z faktu, że do wojsk z chęcią garnęli się żołnierze podbitych prowincji (auxilia).
Fabiusz Maksimus „Zwlekający”
W 217 roku p.n.e., po serii porażek legionów w II wojnie punickiej, Fabiuszowi Maksimusowi powierzono godność dyktatora rzymskiego. Postanowił on unikać otwartego starcia z armią Hannibala, prowadząc z Kartagińczykami wojnę na wyczerpanie..
Pilum – skuteczna broń legionistów
Pilum był to oszczep legionistów służący do miotania na odległość przed starciem. Tarcza przeciwnika nie stanowiła dla dobrze wyszkolonego legionisty poważnej przeszkody.
Psy na polu bitwy
Jako pierwsi na polu walki psy wykorzystali starożytni Egipcjanie. Okazały się one na tyle skuteczne, że same poradziły sobie podczas jednej z bitew, stocznej między zbuntowanymi niewolnikami, a armią królewską posiadającą owe psy.
