Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Zamieszki wywołane przez stronnictwa zwolenników drużyn wyścigów rydwanów w roku 532 nieomal doprowadziły do upadku Konstantynopola. Zamieszki wywołane przez stronnictwa zwolenników drużyn wyścigów rydwanów w roku 532 nieomal doprowadziły do upadku Konstantynopola.
Hazdrubal był w okresie III wojny punickiej głównodowodzącym siłami obronnymi miasta – Kartaginy. Gdy wojska Scypiona rozbiły znajdującą się poza miastem armię kartagińską, miasto zostało odcięte od świata zewnętrznego, tym samym wszelki dowóz żywności ustał. Mieszkańcy miasta, oraz nieliczni żołnierze, byli zdani na łaskę Scypiona. Kierujący obroną Hazdrubal poprosił zatem o pokój, lecz Scypion był bezlitosny (bądź też otrzymał wyraźne instrukcje od senatu) i wiosną 146 r. p.n.e. przypuścił szturm na miasto.
W 73 roku n.e. w Judei panowały zamieszki antyrzymskie, które stłumić miał za zadanie dowódca Flawiusz Silwa. Rzymianie otoczyli Masadę – twierdzę żydowską, znajdującą się nad Morzem Martwym i wznieśli szereg wałów obronnych oraz umocnień, aby odciąć obrońców twierdzy od dostaw żywności i wody pitnej. Taktyka ta jednak nie przyniosła żadnych rezultatów ponieważ żydzi mieli duże zapasy.
Okres tzw. „pięciu dobrych cesarzy” był to czas panowania pięciu cesarzy rzymskich, którzy panowali w latach 96–180 n.e. oraz wyróżnili się stabilnymi oraz rozsądnymi rządami.
W 43 roku p.n.e. Cyceron znalazł się na liście proskrybowanych (wyjętych spod prawa), ułożonej przez triumwirów: Antoniusza, Oktawiana i Lepidusa. Największym zwolennikiem uśmiercenia mówcy był Antoniusz, który szczerze go nienawidził. Dnia 7 grudnia 43 roku p.n.e. Cyceron zginął w swojej willi w Formianum. Zabójstwo Cycerona wywołało wielkie poruszenie.
Na początku maja i grudnia w Rzymie obchodzone było niezwykle tajemnicze święto na cześć Bona Dea („Dobrej Bogini”) – bożka agrarnego, córki Faunusa. Święto to czciły tylko kobiety, ze względu na charakter samej Bona Dea – bogini będącej jednocześnie dziewicą i odpowiadającą za płodność kobiet.
Objęcie władzy przez Klaudiusza w 41 roku n.e. oznaczało, że duży udział w rządzeniu państwem rzymskim będą mieli jego wyzwoleńcy, a zarazem najbliżsi doradcy: Narcyz, Callistus czy Pallas. Byli niewolnicy podzielić się mieli władzą w taki sposób, by nie wchodzić sobie w drogę. Zwłaszcza Narcyz miało ogromne zaufanie ze strony cesarza i posiadał naprawdę duży wpływ na jego decyzje. Bardzo często występował w jego imieniu i go reprezentował.
Tyrania i szaleńcze rządy Kaliguli spowodowały, że lud i elity rzymskie szczerze nienawidziły cesarza i bały się o swoje życie. Najważniejsze osoby w państwie były poniżane: np. konsul Publiusz Pomponiusz Secundus miał obcałowywać buty cesarza w trakcie oglądania widowiska. Cesarz na każdym kroku naśmiewał się także z wysokich rangą oficerów. Wśród nich był m.in. Kasjusz Cherea i Korneliusz Sabinus.
Gajusz Mariusz, pod koniec II wieku p.n.e., był w praktyce dominującą postacią na scenie politycznej Rzymu. Dowodem na to było kolejne wielokrotne pełnienie funkcji konsula. Plutarch przekazuje, że kiedy pełnił urząd po raz siódmy z rzędu, został uknuty spisek na jego życie.
Kasjusz Dion wspomina w swojej „Historii rzymskiej”, że w roku 172 n.e. armia Marka Aureliusza została złapana w pułapkę przez znacznie przeważające liczebnie siły germańskie Kwadów. Rzymscy legioniści cierpieli z powodu skwaru i pragnienia, jednak na pomoc miał im przyjść bóg deszczu, który spowodował ulewę.
