Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
W roku 52 n.e. na Jeziorze Fucine na polecenie cesarza Klaudiusza odbyły się naumachie. Na sławny okrzyk skazańców mających wziąć udział w bitwie morskiej: Witaj Cezarze! Pozdrawiają cię idący na śmierć, Klaudiusz odpowiedział sarkastycznie: Albo i nie („Aut non”).
Dnia 3 marca roku 321 n.e. cesarz rzymski Konstantyn I Wielki wydał edykt, w którym ustanowił niedzielę (dies Solis, czyli „dzień słońca”) dniem wolnym od pracy w rzemiośle i handlu, natomiast nie zakazywał pracy w rolnictwie.
Sekstus Juliusz Frontinus, jeden z najwybitniejszych rzymskich senatorów i inżynierów I wieku n.e. miał powiedzieć: Wynalazki osiągnęły swój limit już dawno temu i nie widzę szansy na ich dalszy rozwój.
Za cesarza Tyberiusza wynaleziono „duraleks„, nietuczące się szkło. Elastyczne szkło (vitrum flexile) jest legendarnym, zapomnianym odkryciem, które przepadło w czasie panowania cesarza Tyberiusza (lata 14-37 n.e.).
Poza miastami Rzymianie nie budowali żadnych publicznych toalet, więc podróżujący za potrzebą udawali się w krzaki. Na jednym z antycznych nagrobków rzymskich pod Rzymem znajduje się ciekawy napis:
Chorobliwa otyłość, uważana za współczesną „epidemię”, występowała naturalnie także w antycznym Rzymie. Galen, rzymski lekarz greckiego pochodzenia z II wieku n.e., podejmował się leczenia otyłości.
W 2013 roku podczas prac konserwatorskich na ścianie korytarza w Koloseum naukowcy zauważyli wcześniej przeoczony rysunek fallusa we wzwodzie – datowany na III wiek n.e. Okazuje się, że takie fallusy zwykli rysować na ścianach kibice, aby zapewnić powodzenie swoim ulubieńcom, np. gladiatorom. Co jeszcze umieszczali na ścianach Rzymianie?
W czasach starożytnych atleci stosowali substancje pozwalające zwiększyć wydolność organizmu. Sofista Flawiusz Filostrat – grecki biograf z II-III wieku n.e. – wspomina, że zawodnikom medycy podawali wywar z grzybów lub chleb z przyprawami i wyciągiem maku, zawierające stymulujące organizm alkaloidy.
Podobno pączki uwielbiali już starożytni Rzymianie, którzy ostatnie dni karnawału spędzali na hucznych zabawach i jedzeniu (tzw. Bachanalia). W ten sposób świętowano odejście zimy i nadejście wiosny.
