Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
Od schyłku III wieku n.e. cesarz przestał być princepsem, a został „panem” – dominat. Powstanie nowego typu rządów zawdzięczamy Dioklecjanowi, który panował w latach 284-305 n.e. Imperator był od teraz wszechwładny, mógł zmieniać prawo według swego uznania, a pozory republiki zniknęły.
Marek Licyniusz Krassus (114-53 p.n.e.) został zabity tuż po bitwie pod Carrhae (53 rok p.n.e.) przez Partów, którzy, wedle rzymskich przekazów, wlali do jego gardła płynne złoto. Kpiąc z bogacza pytano go, jak mu ono smakuje. Głowę Krassusa następnie ścięto i przesłano Wielkiemu Królowi Partów – Orodesowi II – do Seleucji nad Tygrysem.
Zachowane pozostałości mozaik rzymskich na całym obszarze byłego Imperium Rzymskiego są dowodem na to, że bogaci Rzymianie uwielbiali dekorować swoje domy. Na dziełach sztuki przedstawiano różne wizerunki: herosów, bogów, kobiet, zwierząt itd.
Dnia 1 czerwca 384 roku p.n.e. zbawca Rzymu Marek Furiusz Kamillus ogłosił budowę świątyni Junony Monety. Budowlę dedykowano w 344 roku p.n.e. na północnym wzniesieniu Kapitolu, gdzie niegdyś – według tradycji – stał dom Manliusza Kapitolinusa1, a jeszcze wcześniej zapewne zamek (arx) królów. Przydomek Moneta znaczy Ostrzegająca, Doradzająca, od łacińskiego słowa monere.
Zgodnie z prawem rzymskim ojciec był nie tylko głową rodziny, ale sprawował nad nią władzę absolutną. Fakt urodzenia przez jego żonę dziecka nie oznaczał jeszcze, że zostanie ono członkiem rodziny. Następowało to dopiero po dopełnieniu tzw. rytuału podniesienia. Polegał on na tym, że noworodka kładziono u stóp pana domu i oczekiwano na jego decyzję. Jeśli pater familias, jak nazywano wszechwładnego ojca, wziął dziecko w ramiona i obszedł z nim dom, oznaczało to, że uznał je oficjalnie za swego potomka.
W każdym obozie wojskowym Rzymian budowano latryny, zasilane bieżącą wodą z pobliskich strumieni. Analiza zawartości szamba, wypłukiwanego z tych sanitariatów, pozwoliła archeologom zrekonstruować dietę rzymskich żołnierzy (okazuje się, że nie tylko kopanie w ziemi, ale także w… ekskrementach może być niezwykle korzystne dla nauki). Rzecz w tym, że zachowały się tam resztki przetrawionych nasion. Oto w zimnej Brytanii, na linii umocnień zwanej murem Hadriana, często jadano takie produkty, jak: oliwki, figi i daktyle, choć nie gardzono także jabłkami.
Niektórzy z rzymskich władców starali się podkreślać własną wyjątkowość, podając oraz spożywając niezwykłe i niespotykane potrawy.
Dnia 31 grudnia 45 roku p.n.e. zmarł niespodziewanie1 urzędujący konsul Kwintus Fabiusz Maksymus. W jego miejsce – do końca roku, czyli na kilka godzin – Juliusz Cezar mianował Gajusza Kaniniusza Rebilusa. Cyceron żartował z tego powodu: „Rebilus uzyskał tyle, że pytano za czyjego konsulatu został konsulem”.
Gdy Oktawian August wracał do Rzymu po zwycięstwie nad Antoniuszem pod Akcjum (31 p.n.e.), wśród składających mu życzenia znalazł się człowiek z krukiem. Ptak pozdrowił Oktawiana słowami: „Witaj Cezarze, zwycięski wodzu”. August kupił ptaka za dwadzieścia tysięcy sesterców. Wówczas znajomy tego człowieka, powodowany zawiścią doniósł, że posiada on jeszcze drugiego ptaka.
Galba (3 p.n.e. – 69 n.e.) zasłynął jako jeden z „czterech cesarzy roku 69 n.e.”, który objął władzę w Rzymie po śmierci Nerona. Przez pierwszą połowę rządów Nerona żył na emeryturze do roku 61 n.e. Później władca Rzymu zlecił mu kierowanie prowincją Hispania Tarraconensis, gdzie „sprawował rządy prowincji w sposób zmienny i kapryśny”, jak przekazał nam Swetoniusz. Co jednak warte podkreślenia był nad wyraz surowy w swoich rządach.
