Ciekawostki starożytnego Rzymu (Nieznane fakty)

Na skórze Oktawiana Augusta znajdować się miało wiele znamion; Swetoniusz twierdzi nawet, że układały się one na plecach i brzuchu w gwiazdozbiór Niedźwiedzicy. Ponadto cesarz August panicznie bał się burzy i piorunów.

Oktawian August miał zorganizować tzw. ucztę dwunastu bogów, czyli biesiadę, na której każdy gość przebrany był za bóstwo. Cesarz wybrał dla siebie postać Apollina. Ludności Rzymu nie spodobało się to z dwóch powodów – uznano tego typu zabawy za wzbudzające gniew boży, a po drugie – panował wtedy wielki głód w mieście. Ludzie mówili nawet, że „całe zboże zjedli bogowie”.

Od około 700 roku p.n.e. Etruskowie, ludzie którzy żyli w Etrurii (dzisiejsza Umbria i Toskania we Włoszech), jako pierwsi potrafili tworzyć protezy i sztuczne zęby. Zęby pochodziły albo od innej osoby albo od zwierzęcia np. wołu – były umieszczane w złotej obręczy z metalową szpilką/trzpieniem i dopasowane do pozostałych zębów. Tylko bogaci mogli sobie pozwolić na takiego „dentystę”.

Według Swetoniusza, podobno w czasie jednej z biesiad w „Złotym Domu” Nerona, jeden z gości udusił się po tym jak salę zasypały ogromne ilości płatków róż.

Cesarz Neron słynął z rozpasania i umiłowania do zbytku. Jednym z jego pomysłów było zlecenie budowy sławnego „Złotego Domu” (tzw. Domus Aurea). Inwestycja ta spotykała się z ogromnymi sprzeciwami i niepopularnością Rzymian, głównie ze względu na wysokie koszty związane między innymi z szokującym przepychem wystrojem. Taki stan rzeczy spowodował, że przedsięwzięcie to nigdy prawdopodobnie nie zostało ukończone.

Tzw. „złoty okres cesarstwa” obejmował rządy cesarzy: Nerwy, Trajana, Hadriana, Antoninusa Piusa oraz Marka Aureliusza (lata 96-180 n.e.). Wówczas to wybór władcy następował poprzez desygnację osoby uważanej za najbardziej godną i odpowiednią, a było to możliwe z braku bezpośrednich spadkobierców. 

Seneka Młodszy, żyjący w I wieku n.e., słynny stoik rzymski, zwany Filozofem, piewca heroicznej etyki, w swoim życiu wbrew pozorom wcale nie kierował się pięknymi przekonaniami. Był wychowawcą cesarza Nerona, na początku jego rządów miał znaczne wpływy na dworze, co skrupulatnie wykorzystywał.

Hannibal zasłynął nie tylko z wielkich zwycięstw nad zdyscyplinowanymi wojskami Rzymian w czasie drugiej wojny punickiej, ale także ze swojego zaskakującego marszu przez Pireneje i Alpy. W czasie swojej wyprawy miał ze sobą 38 słoni – zwierzęta które nie nawykły do chłodnego klimatu i gór. 

Niezwykle popularna w antycznej Grecji gra kottabos polegała na takim wychlapywaniu resztek wina z naczynia do metalowej miski, aby nie ubrudzić podłogi resztkami napitku. Ponadto wypadało, aby dźwięk wpadającego trunku był jak najdelikatniejszy. Wierzono, że skuteczność w tej zabawie gwarantowała dobre pożycie miłosne. 

W roku 282 p.n.e. Republika Rzymska została poproszona o interwencję w sprawie miasta greckiego Turioj¹, które było najeżdżane przez Lukanów i Brucjów. Kiedy Rzymianie wpłynęli do zatoki Tarentu (Tarentum), ci uznali to za złamania wzajemnego porozumienia o niewpływaniu rzymskich statków do zatoki.