Jeśli znajdziesz błąd ortograficzny lub merytoryczny, powiadom mnie, zaznaczając tekst i naciskając Ctrl + Enter.
Świat starożytnych Rzymian obfitował w szereg niesamowitych ciekawostek i informacji. Źródłem wiedzy o życiu ówczesnych Rzymian są głównie dzieła pozostawione nam przez pisarzy i dziejopisarzy. Rzymianie pozostawili po sobie mnóstwo dziwnych informacji i faktów, w które naprawdę czasami ciężko uwierzyć.
Zachęcam do podsyłania mi swoich propozycji oraz wskazywania ewentualnych poprawek lub nieścisłości.
W roku 80 n.e. zakończyła się budowa największego amfiteatru – Koloseum, którego otwarcie zainaugurował cesarz Tytus rozpoczęciem stu dniowych, nieprzerwanych igrzysk. Marcjalis, rzymski poeta, wspomina w swoim dziele De spectaculis, że jednym z najważniejszych wydarzeń w pierwszych dniach igrzysk był pojedynek między gladiatorami Priscusem i Verusem.
Gladiatorzy cieszyli się wielką sławą – niektórych z nich znamy z imienia dzięki rzymskim pisarzom. Marcjalis, rzymski poeta, wspomina w swoim poemacie niejakiego Hermesa, który specjalizował się we władaniu wszystkim rodzajami broni, a jego efektowne walki „sprowadzały” na trybuny amfiteatrów rzesze tłumów.
W antycznym Rzymie zdawano sobie sprawę, że wysoka liczba urodzeń gwarantuje prawidłowy rozwój państwa i społeczeństwa. Za czasów panowania Oktawiana Augusta (27 p.n.e. – 14 n.e.) zdecydowano się zdelegalizować aborcję i antykoncepcję. Jak się okazuje z badań paleopatologicznych najczęstszą przyczyną spadku liczebności populacji była mała liczba porodów, a nie dzieciobójstwo czy wysoka śmiertelność niemowląt przy porodach.
Silphium, czyli sylfion był roślina, która w czasach antycznych cieszyła się niezwykłą popularnością. Jej sok stanowił jeden z głównych towarów eksportowych starożytnej greckiej kolonii Kyrene (obecna Libia), a znany i stosowany w całym basenie Morza Śródziemnego. Po dziś dzień nie udało się jej jednoznacznie zidentyfikować.
Słynne sformułowanie „lukullusowe uczty” wywodzi się od imienia rzymskiego wodza i polityka z I wieku p.n.e. Lucjusza Licyniusza Lukullusa (117-56 p.n.e.), który miał opinię smakosza.
Tribulus była to broń rzymska składająca się z czterech ostrych kolców lub gwoździ rozmieszczonych w taki sposób, że zawsze jeden z nich wystawał pionowo do góry.
Grecki historyk Polibiusz wspomina, że kiedy brał udział wraz ze Scypionem Afrykańskim Młodszym w zdobywaniu (w roku 146 p.n.e.) Kartaginy, zobaczyli ukrzyżowane lwy. Jak się okazało tego typu decyzje podjęli właśnie Rzymianie.
Cesarz Julian Apostata (panował 361-363 n.e.) przeszedł do historii jako rozsądny i prawy rzymski władca. Zasłynął między innymi ze swoich działań na rzecz ukrócenia biurokracji oraz poprawy praworządności.
W sytuacji, kiedy niewolnik rzymski mógł jako jedyny określić czy oskarżony jest winny czy też nie, należało poddać go obowiązkowym torturom. Tylko takie zeznanie niewolnika uważano za prawdziwe i pewne.
W antycznym Rzymie selenit (określany lapis specularis, czyli „kamień lustrzany”) był cenionym minerałem. Pliniusz Starszy podkreślał zalety tego minerału, który można było ściąć na cienkie warstwy, przez które przechodziło światło o charakterystycznym miękkim blasku, podobnym do światła księżyca.
